Het Ontstaan van ‘Met Liefde Herinnerd’

De inspiratie voor deze onderneming begon bij mijn dochter, Lisayra van Doorn. Zij maakt indrukwekkende video-podcasts waarin moeders centraal staan die, net als zijzelf, een noodlottige vroeggeboorte hebben meegemaakt. Het podium dat ze hen geeft, raakte me diep.

Lisayra gaf ook haar zoon, Kyan Amari van Doorn, een plek in haar podcast. Hun verhaal is daar liefdevol vastgelegd. Het verlies van mijn kleinzoon Kyan én het verdriet van mijn dochter maakten dat ik wist: ik wil iets creëren dat mensen helpt om herinneringen levend te houden. Zo ontstond het idee voor eerbetoon documentaires.

Van idee naar onderneming

Toen ik eenmaal op dit spoor zat, begon het te groeien. Ik werkte mijn plannen verder uit en ontdekte dat er méér vormen mogelijk zijn. Naast documentaires maak ik ook video-interviews, waarin iemand zelf zijn of haar levensverhaal vertelt. En er zijn de nalatenschapvideo’s – persoonlijke boodschappen die iemand kan nalaten voor nabestaanden of toekomstige generaties. Allemaal manieren om verhalen en herinneringen vorm te geven en te bewaren.

Meer dan verlies alleen

De naam ‘Met Liefde Herinnerd’ wekt misschien de indruk dat het altijd gaat om iemand die ons al ontvallen is. Maar dat klopt niet. Alles wat voorbij is, wordt een herinnering. Wanneer we terugkijken naar een video uit het verleden, roepen we opnieuw dat moment op. Alsof we er even weer zijn. Het gaat dus niet alleen om verlies, maar net zo goed om het vieren van het leven zoals het was, in alle kleine en grote details.

Mijn persoonlijke drijfveer

Zelf verloor ik op jonge leeftijd mijn vader, Pieter van Doorn. Ik was twaalf toen hij besloot het leven los te laten. Zijn stem kan ik me niet meer herinneren, er bestaan geen opnames. Wat ik wél heb, zijn foto’s, filmbeelden en de verhalen van mijn oom Ruud. Daar put ik uit. Daarom maak ik nu een documentaire over mijn vader. Een eerbetoon dat ik binnenkort hier zal delen.

Met Met Liefde Herinnerd wil ik dit voor anderen mogelijk maken: dat herinneringen niet alleen blijven bestaan in ons hoofd, maar tastbaar worden in beeld, geluid en verhaal.

 

Groet,
Roger van Doorn

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *